Helena Krasowska, Mniejszość polska na południowo-wschodniej Ukrainie, Warszawa 2012.

Mamy przyjemność poinformować Państwa iż ukazała się książka o naszym regionie, o Polakach, którzy tutaj mieszkali i mieszkają o ich działaniach, o tożsamości i języku. Książka na którą oczekiwaliśmy z niecierpliwością.

Podaję jedynie niektóre cytaty z książki, aby zachęcić Państwa do czytania. Książka napisana przejrzystym zrozumiałym językiem, wszystkie terminy naukowe są w sposób wyczerujący wyjaśniony. Polecam.

Między innymi czytamy: iż „Polacy na Ukrainie południowo-wschodniej najpierw przebywali jako emigranci zarobkowi, uciekinierzy, następnie byli zsyłani do prac w kopalniach. Za wiarę katolicką i pochodzenie polskie byli represjonowani jako „piąte kolumny”. Doznawali upokorzenia i mieli zniknąć ze składu narodowościowego zgodnie z prowadzoną przez 70-lat polityką sowiecką. Jak wiadomo, Polacy byli dobrymi specjalistami w różnych dziedzinach. Cieszyli się sympatią Rosjan i innych narodów, wśród których przebywali jako fachowcy; ludzie pracowici i kulturalni, a także uczciwi”, str. 341.

Dzień Polonii i Polaków za Granicą, Święto Flagi Polskiej, Święto konstytucji 3-go Maja są powodem do dumy i przypomnienia sobie o sławnych dziejach Rzeczy Pospolitej i Rodakach rozsianych po całym świecie. Ale również ciepłe majowe dni są wspaniałą okazją do spotkania i obcowania.

2 maja w Domu Polskim zebrały się miejscowi Polacy i podopieczni z sierocińca. Rozwieszone biało-czerwone flagi narodowe – jeden z najważniejszych atrybutów polskości, wyznaczający polską tożsamość – przypominały o obowiązkach wobec Ojczyzny i budziły uczucia patriotyczne.

Przygotowany przez dzieciaków program artystyczny stał się uroczystym akordem obchodów świąt, który nawet wywołał łzy w oczach osób starszych, dla których polskość kiedyś była rzeczywistością i dalej pozostaje w sercach i umysłach.

W imieniu wszystkich Polaków Berdiańska dziękuję organizatorom za miłe i ciepłe spotkanie... spotkanie z Rodakami i Polskością.

W połowie kwietnia członkowie Polonijnego Koła Lekarzy uczestniczyli w XXXVII Zjaździe Towarzystwa Internistów Polskich i XI Krajowej Konferencji Szkoleniowej „Postępy w chorobach wewnętrznych - INTERNA 2012”, które się odbywały tradycyjnie w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie.

Podczas Zjazdu wybitni eksperci przedstawili istotne dla codziennej praktyki nowości w kardiologii, pneumonologii, gastroenterologii, endokrynologii, diabetologii, nefrologii, reumatologii, hematologii i chorobach zakaźnych. Ponadto odbyły się warsztaty dotyczące elektrokardiografii, chorób tarczycy i prawa medycznego. Zostały też wręczone doroczne nagrody za najlepsze publikacje w „Polskim Archiwum Medycyny Wewnętrznej”.

W dniach 9-10 marca w Poznaniu odbyło się 9 Ogólnopolskie Repetytorium Pulmonologiczne, сoroczna ogólnopolska konferencja naukowo-szkoleniowa dla lekarzy rodzinnych, internistów i pulmonologów o tematyce interdyscyplinarnej, w której po raz czwarty wzięła prezes Polonijnego Koła Lekarzy w Beriańsku Olga Bondarewa. Organizatorem spotkania pneumonologów jest Stowarzyszenie Wspierania Pulmonologii Poznańskiej. Patronat honorowy: Katedra i Klinika Pulmonologii, Alergologii i Onkologii Pulmonologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu Tegoroczne Repetytorium był adresowany do grona pneumonologów zainteresowanych najnowszymi standardami diagnostyki i leczenia chorób układu oddechowego. Za cel programu naukowego – to omówienie standardów postępowania, skonfrontowanie teorii z praktyką oraz interaktywne podjęcie dyskusji i wymianę doświadczeń.

Na początku marca członkowie Polskiego Kulturalno-Oświatowego Towarzystwa „Odrodzenie” oraz pracownicy Uniwersytetu Zarządzania i Biznesu w Berdiańsku zorganizowali i wzięli udział w kolejnej naukowo-badawczej ekspedycji do Adampola. Jest to polska wioska w Turcji, założona w poł. XIX w., osada polskich emigrantów na obrzeżach szybko rozprzestrzeniającego się Stambułu, położona po azjatyckiej stronie cieśniny Bosfor. Do ok. 1960 r. była typową wsią rolniczą, w której obok tureckiego używany był także język polski i pielęgnowano polskie obyczaje. W II poł. XX w. miejscowość zmieniła charakter na typowo turystyczny, składa się głównie z hoteli. Nosi urzędową nazwę Polonezköy, ale tylko jej najstarsi mieszkańcy znają jeszcze język przodków. Pomimo że osoby pochodzenia polskiego stanowią w Polonezköy już mniejszość (ok. 1/3), to na wójta wybiera się tradycyjnie Polaka.

W tegorocznej ekspedycji, celem której było zbadanie znaczenia języka polskiego w procesie zachowania polskiej tożsamości narodowej, wzięli udział koledzy z Instytutu Slawistyki polskiej Akademii Nauk. Materiały poprzednich badań zostały opublikowane w zbiorach naukowych oraz w monografii docenta Lecha Suchomłynowa pt. „Pogranicza kulturowe: nowe spojrzenie na stary problem”.